« مسجد مشیرالسلطنه » یکی از مساجد قدیمی و زیبای تهران است. مسجدی که توسط مشیرالسلطنه ، وزیر خزانه مظفرالدینشاه قاجار، ساخته شد . کسی که بعدها نخست وزیر محمدعلیشاه قاجار شد و نامش زیر ساعت مسجد حک شده است.
این مسجد ـ مدرسه در خیابان مولوی قرار گرفته و به تاریخ ۱۳۱۸ هجری قمری توسط سازنده آن وقف شده است . مسجد دارای صحن کوچکی با هشت حجره در سه طرف است . شبستانی ستوندار در جبهه شمالی و مقابل قبله قرار دارد . ایوان و مدرسه در جبهه جنوبی و حجرهها در دو جبهه دیگر ، مقابل هم ساخته شده اند.
مسجد مشیرالسلطنه اگرچه دارای معماری ساده ایرانی است که عناصری همچون طاقهای ضربی ، مقرنسکاری ، کاشیکاری و... در آن دیده میشود اما علاوه بر اینها ، ویژگی منحصر به فردی را در خود جای داده که آن را را از دیگر مساجد متمایز می کند و آن هم قرار گرفتن یکی از قدیمیترین ساعتهای وارد شده به ایران ، در حیاط آن است . در تهران آن روزگار ، ساعتهای کمی وجود داشته است که از جمله این ساعتهای قدیمی میتوان به ساعت بنای شمسالعماره ، ساعت مسجد جامع و همین ساعت مسجد مشیرالسلطنه اشاره کرد . در حال حاضر مشخص نیست که کدام یک از این ساعتها قدیمیترین آن ها است اما به طور یقین ، این ساعت جزو اولین هایی است که به ایران آورده شده است . قدمت این ساعت به حدود ۱۱۰ سال پیش بازمیگردد و احتمالا تا سال ۱۳۳۵ نیز کار میکرده است.
ویژگی دیگر این مسجد درختان قدیمی آن است که هنوز تعدادی از آنها در حیاط مسجد به چشم میخورند . از آنجا که معمولا مردم ایران در گذشته سعی میکردند زندگی هماهنگی با طبیعت داشته باشند ، در سمت شرقی مساجد درختان پاییزی و در سمت غربی ، درختانی مقاوم تر میکاشتند . همچنین طلبهها در نزدیکی حجرههایشان درختانی را میکاشتند که در تابستان برگهایشان جلو ورود نور مستقیم آفتاب به درون حجره را بگیرد و در زمستان با ریختن برگهای این درختان ، بتوانند از آفتاب زمستانی استفاده کنند.
مسجد مشیرالسلطنه هنوز پابرجاست و اهالی محل برای نماز و انجام مراسم مذهبی به آن جا مراجعه میکنند اما دیگر خبری از مدرسه نیست و حجرههای این مسجد قدیمی تبدیل به انباریهایی پر از وسایل بدون کاربرد و مستعمل شدهاند . لازم به ذکر است ، واقف این مسجد و مدرسه علمیه آن را « مسجدالاقصی » نامیده است اما در زبان عموم مردم و همچنین رسانهها اغلب آن را با نام واقف اش ، مشیرالسلطنه میشناسند. همچنین به دلیل وجود ساعت که بالای ستون کنار خیابان واقع شده ، مردم ساکن محلههای اطراف ، آن را مسجد ساعت نیز میخوانند.