شهر تاریخی آیوتایا که به مدت ۴۱۷ سال پایتخت تایلند به شمار می رفته، یکی از تاریخی ترین بناهای این کشور است که در زمان خود از بزرگترین شهرهای دنیا و مرکز تمدن آسیای جنوب شرقی بوده است. پادشاهی آیوتایا که در سال ۱۳۵۰ ایجاد شده بود و در واقع دومین پایتخت سیام پس از سوخوتای Sukhotai به شمار می رفت، در قرن ۱۶ به اوج قدرت، ثروت و فرهنگ رسید و قلمرو آن فراتر از لائوس، کامبوج و برمه کنونی گسترش یافته و حتی با فرانسه زمان لویی چهاردهم رابطه داشت.
آیوتایا در ۸۹ کیلومتری شمال شهر بانکوک قرار گرفته و معماری آن ترکیبی از هنر معماری کامبوج و هنر دوره سوخوتای است. این شهر که بسیاری در قرن ۱۷ آن را از زیباترین شهرهای جهان می دانستند، از سال ۱۹۹۱ در فهرست آثار جهانی یونسکو قرار گرفته است. آیوتایا تا سال ۱۷۶۷ محل حکومت ۳۳ تن از پادشاهان تایلند از خاندان های مختلف بود تا اینکه در نیمه های قرن ۱۸برمه ای ها آن را فتح و تخریب کردند. از این شهر که زمانی بیش از ۴۰۰ معبد را در خود جای داده بود، امروزه تنها مجموعه ای از معابد و ردیف هایی از بوداهای نیمه ویران و قدیمی بر جای مانده است.
