موزه فرش جمهوری آذربایجان

موزه فرش جمهوری آذربایجان

موزه فرش جمهوری آذربایجان از نظر ارزش و اهمیت فرشهای موجود در خزانه خود، بزرگترین کلکسیون فرش در دنیا می باشد که، اولین موزه اختصاصی و متنفذ در عرصه هنر قالی بافی است. بنابه یافته های کاوش های باستان شناسی، هنر قالی بافی در قلمروی آذربایجان در دوران عصر برنز (هزاره دوم قبل از میلاد) موجود بوده است. مورخان باستانی چون هرودوت، کلودالیان و کسنوفون، همچنین تاریخدانان عربی قرون وسطی و نظامی گنجوی قرن ۱۲و «خاقانی» (قرن ۱۲) ، شاعران آذربایجانی گزارش های زیادی در مورد قالی آذربایجانی مخابره نموده اند. در بین قرنهای ۱۳ تا ۱۴ کالاهای قالی و محصولات فراوانی مربوط به این هنر از آذربایجان به کشورهای اروپایی صادر می شده است. مصوران اروپایی این قالی ها را که با تزیینات لطیف و نقوش ظریف و نفیس خود توجه ها را به خود جذب می کردند، در آثار خود نقاشی کرده اند. به عنوان مثال: در اثر (مریم با نوزاد خود) هانس مملینگ، نقاش هلندی قالی ((زیوه)) ، (( قوبا)) زیر پای مریم تصویرگری گردیده است. افزون بر این، در اثر «روحانی و میرم» «آن وان اِک»، مصور هلندی، فرش «زیوه»، در اثر «محراب» اش بساط ((شیروان)) و همچنین در اثر «Madonna Vander Pole» وی قالی قوبای آذربایجان به صورت پیکره نقاشی گردیده اند.

در طول تاریخ، مردم آذربایجان نمونه های ارزنده قالی همچون پالاس، جاجیم، گلیم، شدّه، زیلو، وِرنی و «سوماخ» دوخته اند که، اکنون برخی ها از آنها در نمایشگاه موزه فرش جمهوری آذربایجان نمایش داده می شوند.

قالی های متعلق به مدارس قالی بافی آذربایجانی نظیر باکو، قوبا، شیروان، گنجه، قازاخ، قره باغ و تبریز در این موزه در معرض نمایش گذاشته شده اند.

علاوه بر فرش ها، زیورآلات فلزی گرانبها، اسلحه های سرد، اشیاء سینی، کاغذی، شیشه ای، درختی و سنگی از جمله اشیاء نمایشی می باشند که، در نمایشگاه موزه وجود دارند.

بازدیدکنندگان موزه می توانند با پوشیدن لباس ملی آذربایجانی در مقابل اشیاء نمایشی مورد علاقه خود عکس بگیرند. موزه فرش در شهر شوشای جمهوری آذربایجان نیز شعبه ای داشت که، پس از تسخیر قره باغ کوهستانی از سوی ارمنستان، تعطیل شد و در موزه فرش در باکو به فعالیت خود ادامه داد.